மதுமிதா - 3

மதுமிதா -1
மதுமிதா - 2

எதிர்பாராமல் கால் தடுக்கி விழயிருந்த மது,
சுதாரித்துக்கொண்டு மாடிபடியின் கைப்பிடியினை பிடித்துக்கொண்டு தன்நிலைக்கு வந்தாள்.

கீழே ஹாலிலுள்ள சோஃபா , மாடி படியின் திருப்பத்திலிருந்து இறங்கும் போதே நன்குத் தெரியும்.

சோஃபாவில் சுரேஷ் அண்ணா............பக்கத்தில்........பக்கத்தில்......அருண்!!!!!!!!!!!!!

மதுவின் இதயமே வெடித்துவிடும்போல் வேகமாக படபடத்தது.
காண்பது கணவா? இல்ல நினைவா????

திகைப்புடன் சிலையாக மாடிப் படிகளில் நின்ற தன் மகளிடம் மதுவின் அம்மா,

" மது, சுபாவோட தம்பி அருண் வந்துருக்காப்ல, அமெரிக்காவிலிருந்து வாங்கிட்டு வந்த ஸ்வீட்ஸ் நமக்கு கொடுக்கனும்னு ஆசைப்பட்டதால சுரேஷ் நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வந்திருக்கான்"

அம்மா சொன்னது அரைகுறையாக காதில் விழுந்தது மதுவிற்க்கு.

"கைல புக்கோட வந்து, நீ எக்ஸாமுக்கு ரொம்ப படிக்கிறாப்ல ஸீன் போடுறியாக்கும்??" என சுரேஷ் அண்ணா கிண்டல் அடித்தான்.

மதுவுக்கு இன்னும் உடலில் நடுக்கம் குறையவில்லை.

" இங்கே வந்து உட்காருடா" அப்பாவின் வழக்கமான கணிவான குரல்.

நடந்தாளா , மிதந்தாளா என தெரியாமல் நடந்துச் சென்று அப்பாவின் அருகில் சோஃபாவில் அமர்ந்தாள் மது.

"இது மதுமிதா, என்னோட பொண்ணு" என்று அப்பா அறிமுகம் செய்தார் அருணிடம்.

"ஹாய்" என்றான் அருண் பவ்யமாக.

ஃபோனில் செவிவழியாக தனக்குள் சென்று தன் உயிரோடு கலந்துவிட்ட குரல் .......
இன்று நேரிடையாக தனக்குள் தாக்கிய தாக்கம் தகதகப்பை உண்டாக்கியது மதுவிற்க்கு!

வாய் திறந்து பதிலுக்கு 'ஹாய்' சொன்னால், தன் குரலை கண்டுப்பிடித்து விடுவானோ? என்று தடுமாறி,
பரவாயில்லை 'ஹாய்' சொல்லுவோம் என்று நினைத்து வாய் திறந்து 'ஹாய்' சொன்னாள் மது.
வெறும் காத்து தான் வந்தது!!

/ 'அடப்பாவமே, மது என்னாச்சு உனக்கு' என்று மதுவின் மனதிற்க்குள் குரல் கேட்டது/

" பேசிட்டு இருங்க நான் காஃபி எடுத்துட்டு வரேன்" என்று அம்மா சமையலறைக்குச் செல்ல,

" சித்தி, எனக்கு காஃபி கொஞ்சம் ஸ்ட்ராங்கா வேணும்" என்று கூறிக்கொண்டே சுரேஷ் அண்ணா அம்மாவின் பின்னால் சமையலறைக்குச் செல்ல,

அப்பாவின் செல் ஃபோன் அந்நேரம் அழைத்தது," எக்ஸ்கூஸ் மீ" என்று அப்பாவும் ஃபோனுடன் நழுவ,

இப்போது மதுவும், அருணும் மட்டும் ஹாலில்.

அருண் சொன்ன ஹாய்க்கு பதில் ஹாய் இப்போ ஒழுங்கா சொல்லிடலாம் என்று மது அருணைப்பார்த்து, புன்னகையுடன் மறுபடியும் 'ஹாய்' என்று சொல்ல ட்ரை பண்ண, அப்போழுதும் காத்து மட்டுமே வந்தது.

குறும்பு புன்னகையுடன் " என்ன பாட்டி வெறும் காத்துதான் வருதா??? ஃபோன்ல மட்டும் தான் பேச்சு வருமோ???" என்றான் அருண்.

அடப்பாவி..............உனக்கு என் 'பாட்டி' டிராமா எல்லாம் தெரியுமா??? என்று மனசுக்குள் நினைத்துக்கொண்டே,

"என்ன.............என்ன...........சொல்றீங்க, புரியல எனக்கு" என்று தன் நடிப்பு திறனை ஒன்று திரட்ட முற்பட்டு தோற்றாள் மது.

"ஹலோ பாட்டி, ரொம்ப கஷ்டப்படாதீங்க, கூல்......கூல்" சிரித்துக்கொண்டே அருண் கூறினான்.

"எப்படி............எப்போ..........தெரியும் உங்களுக்கு" அசடு வழிந்தாள் மது

"ஹா ........ஹா........முதல் நாள் பாட்டி டிராமாவை காட்டிக்கொடுக்க கூடாதுன்னு நீ சொன்னதால சுபா என்கிட்ட சொல்லாம மறைசுட்டா, ஆனா எனக்கு டவுட்டா தான் இருந்தது, இ-மெயிலில் கேட்டேன் அவ கிட்ட, பதில் மெயிலில் எல்லாத்தையும் சொல்லிட்டா சுபா.
என் கிட்டவே வாலாட்ட நினைக்கிற லூட்டி 'நாய்குட்டி' யாருன்னு விபரம் சுபா கிட்ட கேட்டு தெரிஞ்சுக்கிட்டேன்.
உன் டிராமாவை எனக்கு தெரியாத மாதிரியே நானும் , அக்காவும் தொடர்ந்தோம்."

" ஹைய்யோ ரொம்ப ஸாரி........ஏதும் நான் தப்பா.......ரொம்ப ஒவரா.........குறும்பு பண்ணிட்டேனோ...........ஐ அம் ஸாரி" கெஞ்சலுடன் ஸாரி கேட்கவும் நா வரண்டது மதுவிற்க்கு.

"ஹா.......ஹா..........எல்லா வால் தனமும் பண்ணிட்டு இப்ப ஸாரியா?"

சிறிது மெளனத்திற்க்கு பின் , மீண்டும் தொடர்ந்தான் அருண்,

" உன் குறும்பை ரசிக்க ஆரம்பித்தேன், என் மேல பாட்டி காரெக்டரா நீ காட்டின கரிசனை, பாசம் எல்லாம் எனனை கவர்ந்தது. 'பாட்டி' ஃபோட்டோவை அனுப்பினா சுபா இ-மெயிலில், ................'பார்த்தேன், ரசித்தேன்'னு ஒரே வரியில சொல்லிட முடியாது"

இதுவரை தலைகுனிந்திருந்த மது, பேச்சை நிறுத்திய அருணை நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள்.

"பார்த்தேன்.........மயங்கினேன்" என்று கண் சிமிட்டினான் அருண்.

சினிமாவில் பெண்கள் வெட்கப்படுபடுவதாக காட்டும் போது, கால் விரல் தரையில் கோலமிடுவதை கிண்டலடிக்கும் மதுவின் கால்விரல்கள் இப்பொழுது
அவள் வீட்டு பளிங்குத் தரையில் கோலமிட்டுக் கொண்டிருந்தது.

" என்ன பாட்டி, பேச்சே வரலியா?............வெட்கமோ???"

"நிஜம்மா.........உங்களுக்கு என்னை.........பிடிச்சிருக்கா?"

"இவ்வளவு நேரம் அதைத்தான மூச்சு விடாம சொல்லிட்டிருந்தேன், அப்புறம் என்ன கேள்வி, இப்படி கேட்கிறதுல
பொண்ணுங்களுக்கே ஒரு அலாதி இன்பம் போலிருக்கு.
உன்னை எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப........பிடிச்சிருக்கு,
எத்தனை தடவை சொல்லனும்னு சொல்லு , சொல்லிடலாம்!!"

"இல்ல...........அது வந்து.........."

"நீ ஏன் இவ்வளவு டவுட்ஃபுல்லா கேட்கிறேன்னு எனக்கு புரியுது மது.
என் வாழ்க்கையில இன்னொரு பொண்ணுக்கு இனிமே இடமே இல்லைன்னு தான் நானும் வைராக்கியமாயிருந்தேன்,
ஆனா , என்ன மாயமோ தெரில, என் நெஞ்சுக்குள்ள நீ சிம்மாசனம் போட்டு உட்கார்ந்துட்ட ,..... நேர்ல பார்க்காமலே!"

வெட்கப் புன்னகையுடன் அருணைப்பார்த்துவிட்டு ,மீண்டும் தலை குனிந்தாள் மது.


"என் மனசுல உள்ளதை என் வீட்ல சொன்னேன், எங்க வீட்டுல எல்லாருக்கும் முழு விருப்பம். உன் அப்பா அம்மா வும் முழு சம்மதத்தை சொல்லிட்டாங்க. எல்லாத்தையும் 'பாட்டி'க்கு தெரியாம சீக்ரெட்டா வைக்க முடிவு பண்ணினேன்,
நான் உன்னை உன் வீட்டுல வந்து பார்த்து, 'பாட்டி'க்கு ஒரு இன்ப அதிர்ச்சிக் கொடுக்க ஆசைப்பட்டேன்,
இப்போ புரியுதா உன் அம்மா ஏன் 'தடா' போட்டாங்கன்னு"

முழுக்குடும்பமும் இதுக்கு ஒத்தாசையா? சே! இது தெரியாம அப்பா அம்மாகிட்ட ரொம்ப கோபப்பட்டுடேனோ,
"ஸாரிம்மா, ஸாரிப்பா" என்று கொஞ்சலுடன் தனக்குள்ளே மன்னிப்புக் கேட்டுக்கொண்டாள் மது.

தனக்கு மிக அருகாமையிலிருந்து வந்த Park Avenue After Shave லோஷனின் கிரங்கடிக்கும் வாசனை, மதுவை சிந்தனையிலிருந்து விடுபட வைத்தது .
அப்போதுதான் உணர்ந்தாள் மது, தனக்கு மிக அருகில், சோஃபாவில் அடுத்த இருக்கையில், தன் அப்பா அமர்ந்திருந்த அந்த இடத்தில் இப்போது அருண்.

இருவரது கண்களும் மொழியின்றி பேசிக்கொண்டன. தன் உருவத்தை அவன் கருவிழியில் கண்ட மதுவின் கண்ணம் சிவந்தது நாணத்தில்.
'ரோஜா வண்ண கன்னங்கள் ' என்று கவிதையில் எழுதும் கற்பனை வரிகள், மெய்யாகுவதை நேரில் கண்டு ரசித்தான் அருண்.

" 'பாட்டியின்' முகத்திரையை நானே திறந்து 'என் மதுவை' பார்க்க ஆசைப்பட்டேன், கோபமா??" என்றான் கெஞ்சலுடன்.


இல்லை என்ற அர்த்தத்தில் தலை அசைத்தாள் மது.

"பாட்டிக்கு.......ஸாரி என் 'மது'வுக்கு ஒரு சின்ன கிஃப்ட்" என்று சிறு மோதிர பெட்டியை திறந்து, அமெரிக்காவிலிருந்து மதுவிற்காக தான் வாங்கி வந்திருந்த ,மிடுக்குடன் மின்னிய மோதிரத்தை காட்டி,

"வில் யூ marry மி டியர்" என்றான் அருண்.

\ 'கிரங்கியது போதும் மது! வேக் அப் மது! முழிச்சுக்கோ' என்றது மதுவுக்குள் ஒரு குரல்/

தொண்டையை செருமி சரி செய்துக் கொண்டு,
"என்னப்பா ராசா, இப்படி கேட்டுட்டே???
இத...........இத ..........தான் எதிர்பார்த்தேன்!
இந்த வார்த்தை கேட்க 'பாட்டி' வேஷம் போட்டு திரிந்தேன்!!
உன் மனதில் இடம் பிடிக்க
தவமாய் தவமிருந்தேன்.............ராசா!!!!"

என்று கண் சிமிட்டி தன் மோதிர விரல் நீட்டிய மதுவின்
குறும்பு கொப்பளிக்கும் கண்களில்
காதலையும் கண்டு களித்தான் அருண்.

மதுவின் மனதில்.....

இரு மின்னல்களும்
ஒன்றையொன்று உரசும் போது
ஏற்படும் ஒளி போன்று
அவன் கண்கள் என் கண்ணோடு
உரசும் போது என் இதயத்தில்
ஓளிக்கீற்று....

இதயத் துடிப்பு முன்பைவிட
வேகமாக துடிக்கின்றதே
அவனின் அழகிய குறும்பைக்
கடைகண் கொண்டு நோக்கையில்...


மோதிரத்தை அணிவிக்கையில்........மதுவின் மடியிலிருந்த புஸ்தகத்தின் பக்கங்கள் காற்றில் படபடத்தது, அதில் மது எழுதியிருந்த 'மதுமிதா அருண்குமார்' அவர்கள் இருவரையும் மேலும் பரவசப்படுத்தி வெட்கப்பட வைத்தது.

[முற்றும்.]