எனக்கென ஏற்கெனவே.....பிறந்தவள் இவளோ!!! - பகுதி 1

வெள்ளிக்கிழமை ஒரு நாள் லீவு போட்டிவிட்டு, சனி ஞாயிறுடன் சேர்ந்தார்போல் 3 நாட்கள் திருநெல்வேலிக்கு அருகில் உள்ள தன் சொந்த கிராமத்திற்கு சென்றிருந்தான் ரகு.

இன்னிக்கு திங்கள் கிழமை, ஊரிலிருந்து சென்னை திரும்பியிருப்பான், office க்கு வந்ததும் நேரா என் கூபிற்கு தான் வருவான், வெள்ளிக்கிழமை நான் பெண் பார்க்க போன விஷயம் என்ன ஆச்சுன்னு தெரிஞ்சுக்காம அவன் தலை வெடிச்சிரும். ஃபோன்ல அவன்கிட்ட தகவல் சொல்லலாம்னு பார்த்தா, அவன் ஊருல சிக்னலே இல்லை, .........நினைத்துக்கொண்டிருக்கும் போதே, கையில் அவன் அம்மா எனக்கு செய்து கொடுத்தனுப்பிய முறுக்கு, அதிரசத்துடன் வேகமாக என்னை நோக்கி வந்தான் ரகு.

"டேய் மாப்பி, என்னடா ஆச்சு"

"எது.....என்னாச்சு"

"அதான்டா , பொண்ணு பார்க்க போனியே வெள்ளிக்கிழமை , அதான்டா"

"அட....அம்மா முறுக்கு கொடுத்தனுப்பிச்சாங்களா இந்த தடவையும், கொடு டேஸ்ட் பார்க்கலாம்"

"ஏய் பேச்சு மாத்தாதேடா, மேட்டரு சொல்லுடா...பொண்ணு பிடிச்சிருச்சா"

"பார்த்தேன், பார்த்தேன்....பார்த்தேன்!
சுட சுட
ரசித்தேன் ரசித்தேன் ரசித்தேன்
கட கடவென தாம்பூல தட்டு
மாத்தினேன் மாத்தினேன் மாத்தினேன்!"

"ஏய், கல்யாணமே நிச்சயம் பண்ணிட்டாங்களாடா???..........கங்க்ராட்ஸ் மாப்பி, என்னடா பொண்ணு பார்க்கதானே போனீங்க.......பார்த்துட்டு பிடிச்சிருந்தாலும் , வீட்ல போய் கலந்து பேசிட்டு 2 நாள்ல தகவல் சொல்றோம்னு கொஞ்சம் கெத்து மெயிண்டேன் பண்ணிருக்கலாம்ல"

"அட நீ வேற.....இப்படி 'அழகு, அறிவு,அடக்கம், அம்சம்' நிறைஞ்ச பொண்ணுங்க single & available ஆ இருக்கிறதே அபூர்வமாய் போச்சு,இதுல நாம 2 நாள் டைம் எடுத்துக்கிட்டோம்னு வை, .....அப்புறம் gap ல வேற மாப்ள வீட்டுக்காரன் முந்திக்குவாண்டா"

"அடப்பாவி, என்னடா பந்திக்கு முந்திக்கனும்ன்ற ரேஞ்சுல பேசுற, எனிவே hearty congrats விஷவா"

"Thanks ரகு"

"பொண்ணுகிட்ட பேசினியா.....நல்லா பேசினீங்களா??"


"பத்து நிமிஷம் தான்டா தனியா பேச சான்ஸ் கிடைச்சது, நான் கேட்டதுக்கெல்லாம் அமைதியா , அழகா பதில் சொன்னாடா, ரொம்ப வெட்கம் போல......தலை நிமிரவே நடுங்குரா, So cute she is !!!"

"டேய் அடங்கு....பொண்ணு பார்க்க போறப்போ இப்படிதான் சீன் போடுவாளுங்க......கல்யாணதுக்கு அப்புறம் தான் இருக்கு உனக்கு கச்சேரி, எப்போடா கொஞ்ச நேரம் பேசாம இருப்பான்னு ஆகிப்போகிற அளவுக்கு பேசிட்டே இருப்பாளுங்க"

"You cant generalise all the female to be so, there are some exceptions too"

"உடனே உன் இங்கிலீஷ் புலமையை அவித்துவிட்டா எனக்கு ஒன்னும் புரியாம மண்டையை ஆட்டுவேன்னு எடுத்துவிடாதே"

"சரி ....சரி.....இப்ப உனக்கு என்னதாண்டா பிரச்சனை?"

"பத்து நிமிஷம் பேசுனதுல எப்படிடா ஒரு பொண்ண பத்தி புரிஞ்சுக்க முடியும், atleast engagement & marriage க்கு இடைப்பட்ட days ல ஆச்சும் கொஞ்சம் பேசி புரிஞ்சுக்கலாம் இல்ல, நீ ஃபோன் பேசினியா??"

"எனக்கும் ஃபோன் பேச ரொம்ப ஆசைதாண்டா....அன்னிக்கு நிச்சயம் பண்ணினப்போவே, என் அக்காவை நச்சரிச்சு அவ நம்பரை வாங்கி தர சொன்னேன், என் நம்பரையும் கொடுக்க சொன்னேன்.....ஆனா....உடனே ஃபோன் பண்ணினா, பொண்ணு பார்க்க போன அன்னிக்கே பிடிச்சிருக்குன்னு கவுந்துட்டான், இப்போ உடனே ஃபோன் பண்ணி வழியுறான்னு அவ நினைச்சுட்டா??.....அதான் ஃபோன் பண்ணாம இருக்கிறேன்"

"அட சீ......இதுல என்னடா ஈகோ வேண்டி கிடக்கு உனக்கு, உடனே ஃபோன போடுடா"

"இன்னும் 1 மாசம்தான்டா கல்யாணத்துக்கு இருக்கு, அதுக்கப்புறம் வாழ்க்கை ஃபுல்லா அவகிட்ட பேசிட்டுதானே இருக்கபோறேன்"

"டேய் என்னடா சொல்ற....அடுத்த மாசமே கல்யாணமா???.......என்னடா இவ்வளவு அவசரம்"

"அவளோட ஒரே அக்கா அமெரிக்காவில செட்டில் ஆகிட்டாங்கடா, அவங்களுக்கு அடுத்த மாசம் மட்டும்தான் 2 வாரம் லீவு எடுக்க முடியுமாம், இதை விட்டா இன்னும் 1 வருஷம் ஆகுமாம் அவங்க இந்தியா வர்ரதுக்கு, moreover அவளோட பாட்டி வேற கொஞ்சம் உடம்புக்கு முடியாம இருக்காங்களாம், இவளோட கல்யாணத்தை பார்க்க ஆசைபடுறாங்களாம், அதான் கல்யாணத்தை சீக்கிரம் வைக்கனும்னு சொன்னாங்க....நாங்களும் ஒத்துக்கிட்டோம்"

"எனக்கென்னவோ எல்லாமே ரொம்ப ஸ்பீடா நடக்கிற மாதிரி தோனுதுடா விஷ்வா, சரி 1 மாதம் இருந்தா என்னடா....நீ ஃபோன் பண்ணு"

"நீ சொல்லி .....கேட்காம..இருப்..."

கரெக்கட்டா என் ஃபோன் ஒலித்தது.

யாருடைய நம்பர் அது என என்னால் டக்கென யூகிக்க முடியவில்லை,


"ஹலோ.."

"hello can I talk to Mr Vishwanath"

"speaking"

"நான்....நான்...மீரா"

"O....yea......hai...i"

"நான் உங்ககிட்ட கொஞ்சம் பேசனும்"

"ஓ, அப்படியா....சொல்லு மீரா"

"நேர்ல மீட் பண்ண முடியுமா?"

"ஓ சூயுர்.....எப்போ?"

"நாளிக்கு ஈவ்னிங் 6 மணிக்கு Galaxy Ice Cream பார்லர், எக்மோர்"

"sure மீரா......then... நீ எப்படி இருக்கிற"

"ஆங்......நான்....நாளைக்கு பேசுறேன்.....பார்க்கலாம் பை"

"ஒகே பை"

ஃபோன்ல பேசவே இவ்வளவு தயங்குரா, நேர்ல எப்படி பேசுவாளோ??

மறுநாள் மாலை 6 மணி எப்போது வருமென time countdown பண்ணிக்கொண்டிருந்தேன், என்னவெல்லாம் பேசலாம் என மனதுக்குள் எண்ணங்கள் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.

மறுநாள் அவள் சொன்ன அந்த ஐஸ்க்ரீம் பார்லருக்கு என் பைக்கில் சென்றுக் கொண்டிருந்த போது, ஒன் வேயில் தவராக வந்த ஒரு கபோதி என் பைக்கில் மோத, நானும் என் பைக்கும் ரோட்டியில் புரண்டோம், முன் முட்டியில் பேண்ட் கிழிந்து இரத்தம் கொட்டியது, செல்ஃபோன் விழுந்த இடம் தெரியவில்ல்லை, அவ்வழி வந்தவரின் உதவியுடன் பக்கத்தில் இருந்த நர்ஸிங் ஹோமில் பேண்டேஜ் போட்டுவிட்டு, வண்டியை அருகில் உள்ள வொர்க் ஷாப்பில் விட்டு விட்டு, அங்கிருந்த டெலிஃபோன் பூத்திலிருந்து அவளுக்கு ஃபோன் பண்ணினேன்.

இவ்வளவு நேரம் வெயிட் செய்ததாகவும், எனது செல் ஃபோனுக்கு ஃபோன் செய்தும் கால் ரீச் ஆகாததால், வீட்டில் தேடுவார்கள் என வீட்டிற்கு திரும்பி விட்டதாகவும் கூறினாள்.

எனக்கு கோபமும், ஏமாற்றமும் முந்திக்கொண்டு வந்து, என் முட்டு வலியுடன் சேர்ந்து கடும் வார்த்தைகளாக வெளிவந்தன. நறுக்கென்று பேசி ஃபோன் கட் செய்துவிட்டு ஆட்டோவில் வீடு போய் சேர்ந்தேன்.

ஏமாற்றமும் , வேகமும் தனிந்தபின் தான் என் தவறு உணர்ந்தது,
'பாவம் பொண்ணு எவ்வளவு நேரம் தான் ஐஸ்க்ரீம் பார்லரில் தனியா வெயிட் பண்ணுவா, எனக்கு என்ன நடந்ததுன்னு அவளுக்கு எப்படி தெரியும், சே......அவசரப்பட்டு ரொம்ப கோபப்பட்டுடேனோ??'

ஆனாலும் சாரி கேட்டு அவளுக்கு ஃபோன் பண்ண என் மனம் இரங்கவில்லை.

அடுத்த இரண்டு நாட்களில் ரகுவின் வற்புறுத்தலால் என் ஈகோவை விட்டு விட்டு அவளுக்கு ஃபோன் பண்ண எத்தனித்த போது, அவளிடமிருந்து கால், என் புது செல் நம்பர் அவளுக்கு எப்படி தெரியும்.......வியப்புடன் அவளது கால் அட்டெண்ட் செய்தேன்.

என் அக்காவிடிமிருந்து புது நம்பர் வாங்கியதாகவும், கட்டாயம் சனிக்கிழமை மதியம் அவள் குறிப்பிட்ட இடத்தில் சந்தித்தே ஆக வேண்டும் என்று கெஞ்சும் குரலில் கேட்டாள்.

அவள் மீது கோபப்பட்டுவிட்டேன் தவிர, உள்ளுக்குள் அதை நினைத்து வருந்துவதோடு மட்டும் இல்லாமல், அவள் நினைவாகவே இரண்டு நாள் பித்தம் பிடித்திருந்ததை அவளிடம் வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல், அவளது கெஞ்சும் குரலை ரசித்தேன்!

பொண்ணுக்கு தான் நம்மை மீட் பண்ண எவ்வளவு ஆசை......பிடிச்சிருக்கு....ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு!!

சனிக்கிழமை அவளது பாட்டியின் உடல் நிலை சீரியஸாகிவிட, அவளது குடும்பம் சொந்த கிராமத்திற்கு சென்றது.
அன்றும் நாங்கள் சந்திக்க இயலவில்லை. அந்த கிராமத்தில் செல்ஃபோன் சிக்னலும் கிடைக்கவில்லை, அவளிடம் ஃபோனிலும் பேச முடியாமல் போனது.
அலுவலக விஷயமாக என்னை புனாவுக்கு செல்ல மனேஜர் சொல்லிவிட, நானும் புனாவிற்கு சென்றேன், இரண்டு நாட்கள் கழித்து , மீராவிடமிருந்து ஃபோன், கண்டிப்பா பார்க்கனும் ப்ளீஸ் என கெஞ்சல்,' எனக்கு மட்டும் உன்னை மீட் பண்ண ஆசையில்லியா செல்லம்' ன்னு வார்த்தை வாய் வரை வந்தாலும், வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல், நான் புனாவில் இருப்பதை கூறினேன், அவளது குரலில் தெரிந்த ஏமாற்றம்......எனக்கு பிடித்திருந்தது!!

நான் சென்னைக்கு திரும்பி வந்தபோது தான் அறிந்தேன், அவளது குடும்பம் மீண்டும் கிராமத்துக்கு சென்றுவிட்டதாகவும் , பாட்டியின் உடல் நிலை கருதி எங்களது திருமணமும் அக்கிராமத்தில் எனவும் அக்கா சொல்லக் கேட்டேன்!!

நான் சென்னைக்கு திரும்பிய ஒரு வாரத்தில் எங்களது திருமணம் அவளது சொந்த கிராமத்தில் சிறப்பாக நடந்தது.
மணப்பெண் கோலத்தில் , தங்க விக்கிரகமாக மின்னினாள் என் மீரா!!!


பாட்டி சீரியஸாக இருந்ததால்,சாந்தி முகூர்த்தம் சென்னையில் எங்கள் வீட்டில் என ஏற்பாடு செய்திருந்தனர். திருமணம் முடிந்து எங்கள் வீட்டிற்கு வந்து சேரும் 2 நாட்களும் என்னிடம் அதிகம் பேசவில்லை மீரா. உறவுக்காரர்களில் கூட்டம் வேறு, ஸோ தனிமையில் பேசவும் சந்தர்ப்பம் கிட்டவில்லை.

சென்னையில் எங்கள் வீட்டில் முதல் இரவு.....
ஆயிரம் கனவுகளுடன்,
லெட்சம் எதிர்பார்புகளுடன்,
கோடி குறும்பு எண்ணங்களுடன்...
அறைக்குள் சென்றேன்.

ஜன்னல் கம்பிகளை பிடித்துக்கொண்டு வெளியில் வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் மீரா.

அருகில் சென்று அவள் தோள்களில் கரம் வைத்து ,

"மீரா.." என்றேன்

சடாரென் என் கைகளை விலக்கி தள்ளி சென்றாள்.

ஆஹா, பொண்ணுக்கு நம்ம மேல ரொம்ப கோபமோ?? அன்னிக்கு ஃபோன்ல கோபத்தில் காய்ச்சியதற்கு இன்னிக்கு ரியாக்க்ஷனா??.....
இந்த பொண்ணுங்களே இப்படிதான் எதையும் ஈஸியா மறக்க மாட்டாங்க, ....இந்த பதிலடியும் சந்தர்ப்பம் தெரியாம கொடுப்பாங்க.

என் செல்லத்தை எப்படி கூல் பண்றது....என யோசனையுடன்,

"மீரா..."

மீண்டும் அவளருகில் சென்று கரம் பற்ற முயற்சிக்கையில்,

" ப்ளீஸ்.....டோன்ட் டச் மீ"

அலறிய மீராவின் சிவந்த கண்களில் நீர் ததும்பி நின்றது.

இத்தனை கோபமா என்மேல்....இது கோபமா , வெறுப்பா.....குழப்பத்துடன்...

"மீரா......what is this...I am sorry......"

நான் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை.........மீரா இப்படி.....டக்கென்று.....

[தொடரும்....]

பகுதி - 2
பகுதி -3
பகுதி - 4